Манай улс 2016 онд цэвдгийн тархалтаар дэлхийд тавдугаарт бичигдэж байв. Тодруулбал, нийт газар нутгийн 29.3 хувьд цэвдэг ямар нэг хэмжээгээр тархсан үзүүлэлтээр ийнхүү эрэмбэлэгдсэн юм. Тэгвэл 2050 он гэхэд цэвдэгтэй газрын хэмжээ хоёр дахин буурах тооцоог ШУА-ийн Газар зүй, геологийн экологийн хүрээлэнгийн цэвдгийн салбарын судлаачид гаргажээ.
Энэ үед манай улсын газар нутгийн 10.6 хувьд нь л цэвдэг байх гэнэ. 2100 онд энэ нь 11.7 дахин буурч 1.9 хувь болно гэсэн тооцоо гаргажээ. 2050, 2100 он гэхээр хол санагдаж магадгүй. Гэхдээ энэ нь тийм ч урт хугацаа биш, цэвдэг яг одоогийнх шиг эрчимтэй хайлсаар байвал үүнээс өмнө ч дээрх үзүүлэлтэд хүрч болзошгүйг судлаачид анхааруулсан юм. 1971 оны үед манай улсын газар нутгийн 63 хувьд цэвдэг тархсан байж. Харин үүнээс 45 жилийн дараах судалгаагаар 29.3 хувь болж буурсныг нь тогтоосон аж. Энэ нь цэвдгийн тархалтын хэмжээ уур амьсгалын өөрчлөлтийн нөлөөгөөр эрс хумигдаж, газар нутагт эзлэх хувь хэмжээ нь эрчимтэй буурсны нотолгоо гэдгийг онцлов.
Цэвдэг бол цэвэр ус, цэнгэг агаар, ногоон ургамлыг тэжээн тэтгэгч, экосистемийн тэнцвэрийг хамгаалагч билээ. Тиймээс дэлхий нийт үүнийг хайлуулахгүй, хамгаалж үлдэхэд анхаарч буй. Харамсалтай нь, Монголд сүүлийн жилүүдэд энэ талаар эрчимтэй ярьж буй ч хамгаалах чиглэлээр дорвитой алхам хийхгүй байгааг дээрх салбарын судлаачид шүүмжлэв. Наанадаж манай улсын хууль, тогтоомжийн нэгт нь ч цэвдгийг хамгаалах талаар тусгаагүй, нөхөн сэргээх стандартгүй, аж ахуйн нэгжүүд нь цэвдэг ашигласны, устгасны төлбөр төлдөггүй гажууд тогтолцоо үйлчилж буйг мэргэжлийн хүмүүс дурдлаа.
